„Ibisy” to 13. obiekt autorstwa Bolesława Zwolińskiego, który dzięki darczyńcom znalazł się w kolekcji Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu. Do muzeum z Zurychu trafiły także powojenne nagrania, w których Krystyna Tornare z domu Bruśnicka opisuje życie Radomia.
Podczas jednej z wcześniejszych konferencji prasowych, dyrektor Leszek Ruszczyk zaapelował o przekazywanie pamiątek związanych z Radomiem oraz Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu w ramach przygotowań do 100-lecia instytucji. – Pokłosiem apelu jest między innymi przekazanie naszej placówce dzieła Bolesława Zwolińskiego „Ibisy”. Okazało się, że informacje o tym co robimy, docierają także poza granice Polski. Między innymi do Szwajcarii. Chciałbym podziękować pani Evelinie Tornare, wnuczce pana Stanisława Bruścińskiego – właściciela Apteki pod Białym Orłem, za ten wspaniały dar – mówił Leszek Ruszczyk, dyrektor Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu.
Dzięki nawiązaniu korespondencji „Ibisy” wróciły do Radomia. – Wróciły, bowiem w czasie wojny, kiedy rodzina wyprowadzała się do Szwajcarii, zdecydowano o ich zabraniu. To najlepiej świadczy o ogromnej wartości, także sentymentalnej i emocjonalnej, tego dzieła Bolesława Zwolińskiego – mówił Adam Duszyk, zastępca dyrektora.
W zbiorach muzeum jest 12 obiektów tego artysty. - „Ibisy” to 13 obiekt w kolekcji. Jest to intarsjowany element dekoracyjny, wykonany najprawdopodobniej z przeznaczeniem do powieszenia na ścianie. Intarsja jest techniką zdobniczą polegającą na tworzeniu obrazu lub ornamentu przez wykładanie powierzchni przedmiotów drewnianych innymi gatunkami drewna, najczęściej gatunkami egzotycznymi – wyjaśniała Magdalena Kołtunowicz z Działu Sztuki.
Za pomocą tej techniki ozdabia się głównie meble. Podarowana praca na pierwszym planie przedstawia dwa ibisy, a w oddali widoczne są trzy piramidy, nie ma wątpliwości, że są to piramidy w Gizie. Oczywiste jest też odniesienie do mitologii starożytnego Egiptu, gdzie ibisy uważane były za święte, a bóg Thot posiadał głowę tego ptaka.
Bolesław Zwoliński po I wojnie światowej zamieszkał w Radomiu. Tu zarabiał udzielając lekcji rysunku, malarstwa i rzeźby. Był głownie rzeźbiarzem, ale wykonywał też intarsjowane i inkrustowane meble, projektował kilimy i szkło. Pracował również jako projektant wzorów w fabryce porcelany w Ćmielowie. Jest autorem wielu radomskich rzeźb m.in. Chrystusa z krzyżem przed kościołem Garnizonowym i figury Matki Bożej z kościoła św. Trójcy.
Poza „Ibisami” pani Evelina Tornare oraz jej siostra Anne Haefeli-Tornare przekazały muzeum nagrania, podczas trwania których Krystyna Bruśnickiej opowiada m.in. o Aptece pod Białym Orłem, balach i zabawach w dawnym Radomiu, szkole Marii Gajl, czy wydawanych wówczas czasopismach.
Zapraszamy na wykład dotyczący archeologii pól bitewnych „Wagram 1809-2018. Archeologia pola bitwy”
Zapraszamy na Oprowadzanie kuratorskie po wystawie Radomskie Zakłady Przemysłu Skórzanego „Radoskór” 1959-1999. Wystawa w 65. rocznicę powstania.
Wczorajszy wernisaż wystawy Leszek Kwiatkowski (1949-2021). Retrospektywa. W 50. rocznicę dyplomu.
Konferencja prasowa przed wernisażem wystawy „Leszek Kwiatkowski (1949-2021). Retrospektywa. W 50. rocznicę dyplomu”
